فرانسه با رییس جمهوری در اوهام

به نظر می رسد ماکرون تمام فرانسه را علیه خود متحد کرده است؛ رویاهای او برای رنسانس فرانسه از بین رفته و توهم او برای بازسازی اتحادیه اروپا به کابوس بدل شده است. فرانسوی ها شوکه و عصبانی هستند و مترصد انتقام سیاسی از رییس جمهور نالایق خود هستند.

به گزارش کوبار، امانویل ماکرون، رییس جمهور فرانسه در ماه مارس قول سرکوب جدی و گسترده قاچاقچیان مواد مخدر و گانگسترهای خشن را داد، متعاقب آن پلیس مظنونان معمولی سطح پایین را دستگیر کرد و بارون های جنایتکار بی رحم، مثل همیشه مشغول کار خود بودند؛ حتی همین تازگی، یکی از بدنام ترین آنها با با نام مستعار La Mouche (مگس)، در یک کمین بزرگراهی توسط همدستانش موفق به فرار شد.

این نمونه دیگری از لفاظی های ماکرون در برخورد با واقعیت خشن زندگی در فرانسه و تحقیر دیگری برای رییس جمهوری بود که خود را با ژوپیتر، پادشاه خدایان رومی مقایسه کرده است!

دیلی میل در بررسی اوضاع فرانسه به قلم جانان میلر آورده است: از زمان روی کار آمدن ماکرون با وعده «سپیده دمی جدید» برای کشورش، حوادث مربوط به نفرت افزایش قابل توجهی داشته و همه اینها در حالی است که کمتر از 70 روز دیگر ، پاریس به استقبال مراسم افتتاحیه المپیک 2024 خواهد رفت، فرصتی نایاب برای ماکرون تا خود را در صحنه جهانی نمایش دهد. مقام های امنیتی بیم آن دارند که  این بازی ها بستری را برای تروریست ها و جنایتکاران فراهم کند.

وزارت امور خارجه انگلیس به شهروندانی که قصد سفر به فرانسه را دارند در مورد حملات احتمالی «غیرمشخص» در مراکز خرید، مکان های تفریحی، رویدادهای فرهنگی، حمل ونقل عمومی و عبادتگاه ها هشدار داده است.

شکست فاحش ماکرون در برقراری نظم پوشیده نیست، باندهای قاچاق انسان، خدمات کشتیرانی خود را بدون مجازات آشکار انجام می دهند و این مساله تقریباً در تمام شهرهای بزرگ فرانسه، که در آن پلیس با دستمزد کم و آموزش ضعیف تمایلی به کار ندارد، کاملاً آشکار است. بسیاری از شهرها مقررات منع آمد و شد شبانه را برای مقابله با همه گیری جنایات نوجوانان وضع کرده اند.

اعتراض کشاورزان فرانسوی

ماکرون نمی تواند ضعیف تر از این باشد و ریاست جمهوری او محکوم به فنا است – مگر اینکه بتواند رکود عمیق حزبش را در انتخابات پارلمان اروپا در ماه آینده بشکند. نشانه های کمی وجود دارد که او بتواند این کار را انجام دهد. حمایت از «اجتماع ملی»، که قبلاً «جبهه ملی» نامیده می شد و برخی آن را چهره راست افراطی می دانند، همچنان در حال افزایش است. این حزب در سال های اخیر خود را سم زدایی کرده و اکنون یک رییس جوان را در صدر فهرست خود برای انتخابات اتحادیه اروپا قرار داده که هنوز 30 سالش نشده است. «باردلا» که از طبقه متوسط جامعه است، از 19 سالگی از دستیاران رهبر حزب پارلمانی مارین لوپن بوده است.

آخرین نظرسنجی ها نشان می دهد که حزب رنسانس ماکرون بسیار از اجتماع ملی عقب تر است و این به معنای پیروزی برای باردلا است.

مدیر یکی از نظرسنجی های برجسته این کشور می گوید در شکل فعلی لوپن تقریباً جایگزین ماکرون در انتخابات ریاست جمهوری بعدی در سال 2027 خواهد شد. همه اینها به نظر می رسد که فاصله زیادی با لفاظی های امیدوارکننده ای دارد که ماکرون زمانی که برای اولین بار در سال 2017 در سن 39 سالگی به قدرت رسید، مطرح کرد.

پس از سالها رکود اقتصادی فرانسه، ماکرون در آن سال در راس یک حزب سیاسی جدید، که آن زمان En Marche نامیده می شد نشان داد که می خواهد از گذشته فاصله بگیرد. او قول داد فرانسه را به قرن بیست و یکم بکشاند. او حتی روی جلد مجله اکونومیست در حال راه رفتن روی آب به تصویر کشیده شد! اما همه اینها به سرعت تخریب شدند. در ماه های اول ریاست جمهوری اش، مالیات ها را ناشیانه برای ثروتمندان کاهش داد و در عوض مالیات ها بر روی سوخت که برای کارگران فرانسوی حیاتی هستند، افزایش داد که جرقه ماه ها اعتراضات خشونت آمیز را زد که تنها با قرنطینه های کووید به پایان رسید.

اعتراض کارمندان نیروهای اورژانس

او مجدداً در سال 2022 برای دومین دوره پنج ساله با اختلاف بسیار کم انتخاب شد و چند هفته بعد کنترل مجلس ملی را در انتخابات قانونگذاری از دست داد. وضع اما از آن زمان، بدتر هم شده است.

سال گذشته تنها در مارسی 49 نفر در تیراندازی های مربوط به مواد مخدر کشته شدند.

6 نفر در این هفته در یک درگیری داخلی در قلمرو فرادریایی فرانسه در کالدونیای جدید در سواحل استرالیا کشته شدند.

معلمی در یک دبیرستان در جنوب فرانسه می گوید مدیر دستور داده برای تنبیه دانش آموزان سرکش هیچ کاری نکنند، در غیر این صورت در معرض حمله قرار می گیرند.

افسران زندان می گویند در موقعیت غیرممکنی قرار دارند زیرا زندان های جدید به اندازه کافی ساخته نمی شوند و زندان های موجود مملو از جمعیت هستند. به نظر می رسد تعداد زندانیان از تعداد پلیس ها بیشتر است.

حتی سیستم بهداشتی مشهور فرانسه نیز تحت فشار است، به طوری که 8 درصد از مردم در «برهوت» پزشکی زندگی می کنند – اغلب مناطق روستایی بدون پزشک هستند.

حالا در این میان ماکرون با همسرش بریژیت که 24 سال از او بزرگتر است، مشکل دارد، گفته می شود بریژیت ظاهراً چنان خشمگین است که در تلاش است مشاوران ارشد او را پاکسازی کند. خودی های پاریس این کار را انتقام «مادام بال» کاخ الیزه می نامند.

گمان می رود که حتی او پشت آخرین شیرین کاری رقت انگیز رییس جمهور بوده است، عکاس رسمی الیزه عکسی از ماکرون انداخته که در تقلید از سیلوستر استالونه، در حال ضربه زدن به کیسه بوکس است. قرار بود پیام این باشد که رییس جمهور سخت گیر است. اما طرفداران بوکس گفتند که ضربات او ضعیف بوده!

ماکرون

تزلزل ماکرون یک تشبیه قابل توجه برای رییس جمهوری است که کاماً نمایشی شده و چندان قصد «رفتن» ندارد. بسیاری از اصلاحات اقتصادی که ماکرون اعلام کرده رها شده اند. او هنگام انتخاب، متعهد شد که نظام متورم بروکراسی فرانسه را لاغر کند، اما تعداد کارمندان دولت به شدت افزایش یافته است.

یکی از اصلاحات مهم او افزایش اندک در سن بازنشستگی بود و پس از ناکامی در کسب موافقت پارلمان، این اصلاحات تنها از طریق مکانیسم فرمان ریاست جمهوری به تصویب رسید.

پس ماکرون در چه چیزی خوب است؟ اعلامیه دادن و یک آغازگر بودن! او اخیراً اعلام کرد که با وادار کردن دانش آموزان به پوشیدن لباس های متحدالشکل که مدت ها پیش در فرانسه رها شده بود، انسجام را به مدارس بازمی گرداند. در این ماه، رییس جمهور بدون فرزند همچنین وعده داد که با وعده یارانه های جدید به والدین، نرخ زاد و ولد در فرانسه را افزایش دهد.

او از عشق خود به اتحادیه اروپا سخن می گوید، اما به نظر می رسد تعداد کمی از رای دهندگان تحت تاثیر جاه طلبی او برای اتحاد سیاسی، نظامی و اقتصادی عمیق تر باشند.

ماکرون درباره اعزام نیروهای اتحادیه اروپا به اوکراین صحبت می کند، اما هیچکس او را باور نمی کند و ژنرال هایش هشدار می دهند که آنها فاقد مهمات هستند. در این میان اتحاد سنتی با آلمان عملاً از بین رفته است. او به سختی با اولاف شولتس، صدراعظم آلمان صحبت می کند و امتناع تند او از دادن امتیازات معنادار به بریتانیا قبل از همه پرسی بریگزیت به شرمساری خاصی تبدیل شده است.

حتی رهبر اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان، فردریش مرتس، که در حال حاضر احتمال دارد صدراعظم بعدی آلمان باشد و جایگزین شولتس نامحبوب شود، ناسازگاری ماکرون و آنگلا مرکل، صدراعظم سابق را عامل خروج بریتانیا می داند.

قرار بود اقتصاد نقطه قوت ماکرون باشد، اما سیاست های او یک شکست بزرگ دیگر است. شارلوت دو مونپلیه، اقتصاددان ING معتقد است که هدف دولت فرانسه برای کسری تولید ناخالص داخلی 4.4 درصدی در سال 2024 به طور ناامیدکننده ای دست نیافتنی است. بدهی دولت فرانسه در سال گذشته تقریباً 111 درصد تولید ناخالص داخلی بود.

اعتراضات کشاورزان در فرانسه

مدافعان ماکرون می گویند که در توصیف بحران در فرانسه اغراق می شود و در این راستا به کاهش بیکاری و رکورد سرمایه گذاری خارجی توسط شرکت هایی مانند گوگل و آمازون اشاره می کنند. (فرانسه از خود هیچ غول فناوری جهانی ندارد، علیرغم اینکه ماکرون می بالد که یک کشور نوپا است!)

رییس جمهور رای دهندگانی را که با بحران هزینه های زندگی، مدارس ناموفق، پلیس غرق شده در بحران ها و دومین مالیات زیاد در اروپا پس از دانمارک دست و پنجه نرم می کنند، متقاعد نکرده است.

در مورد المپیک، ماکرون، مثل همیشه با خوشبینی و خیالبافی، نگرانی های امنیتی را کنار گذاشته و پس از هشدار اخیر مبنی بر اینکه رودخانه سن برای برگزاری مسابقات شنا در آب های آزاد بیش از حد آلوده به فاضلاب است، قول داده که خودش در رودخانه شیرجه بزند تا ثابت کند آب بی خطر است. قولی که هنوز محقق نشده است.

شاید بازی های المپیک یک پیروزی برای ماکرون باشد، اما برای پاریس سخت است که با لندن 2012 برابری کند. شاید زندانی فراری دستگیر شود، شاید بریژیت ماکرون بتواند تا حدودی با همسرش حرف بزند – بالاخره او شاگرد سابقش بوده است.

اما در حال حاضر ماکرون تنها کشور را علیه خود متحد کرده است. تقریباً در نیمه راه دور دوم ریاست جمهوری، رویاهای او برای رنسانس فرانسه از بین رفته است. جاه طلبی او برای بازسازی اتحادیه اروپا به پایان رسیده و شهرها از کنترلش خارج شده اند.

فرانسوی ها شوکه و عصبانی هستند و در انتخابات پارلمان اروپا در ژوین از رییس جمهور بدبخت خود انتقام سیاسی خواهند گرفت.

پایان خبر کوبار

فرانسه با رییس جمهوری در اوهام