آشنایی با انواع کودک اوتیسم

اوتیسم چیست؟

اختلال طیف اوتیسم یا به اختصار اوتیسم یک بیماری مرتبط با رشد مغز است که بر نحوه نگرش، روابط بین فردی و تعاملات اجتماعی با دیگران تاثیر می گذارد. دلیل اینکه در نام گذاری این بیماری از واژه طیف استفاده شده این است که در افراد مختلف به شکل و درجات متفاوتی دیده شده است. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی، مشکل دارند. در گذشته تصور می شد ناشی از تربیت نادرست و عدم ارتباط موثر با کودک است. اما امروزه مشخص شده است که اوتیسم یک بیماری مرتبط با مغز و اعصاب است. در ادامه قصد داریم انواع اوتیسم را معرفی کرده و به بررسی نشانه ها، دلایل و روش درمان این اختلال بپردازیم.

انواع اوتیسم در دوران نوزادی بروز می کند. در بیشتر موارد نشانه های آن در همان سال اول زندگی کودک نمایان می شود اما در برخی از بیماران بروز علایم در سن 18 تا 24 ماهگی شروع شده است. به طور کلی، نشانه های این بیماری پیش از 3 سالگی شروع شده و معمولاً تا پایان عمر فرد باقی می ماند. البته برخی از این نشانه ها ممکن است به مرور زمان بهبود یابند. توجه داشته باشید که هیچ یک از انواع اوتیسم در بزرگسالی ایجاد نمی شود. ممکن است فردی از کودکی به این بیماری مبتلا باشد اما به دلیل عدم تشخیص صحیح، پنهان مانده باشد. در این بخش قصد داریم به بررسی انواع اوتیسم بپردازیم. تاکنون چهار اختلال با نام های اوتیسم، سندرم آسپرگر، اختلال فرو پاشی کودکی و اختلال فراگیر رشد طبقه بندی نشده، با عنوان اختلال طیف اوتیسم در سطوح مختلف تشخیص داده شده اند.

سندرم آسپرگر در دسته اوتیسم ملایم قرار می گیرد. در این اختلال فقط بخشی از مغز کودک رشد می کند. همچنین، ارتباط بین بخش های خاصی از مغز در افراد مبتلا به آن متفاوت است. طرح های لباس های گروه شب نقاب ممکن است به عنوان یک ابزار برای انتقال ارزش ها و ایده های مثبت به کودکان مورد استفاده قرار گیرند . البته این دسته از افراد دارای مهارت های تکلمی خوبی بوده و می توانند امور روزمره خود را انجام دهند اما حساسیت غیر عادی نسبت به محرک های حسی پیرامون خود نشان می دهند. دلیل بروز سندرم آسپرگر به طور کامل مشخص نیست. اختلال فراگیر رشد طبقه بندی نشده این اختلال یکی از انواع اوتیسم است اما در دسته خفیف تر آن جای می گیرد. در این بیماری ممکن است علابم تا بزرگ تر شدن کودک ظاهر نشود .

افرادی که به این اختلال مبتلاء هستند، برخی نشانه های اوتیسم یا سندرم آسپرگر را با هم دارند و حتی در مواردی شاید نتوان با اطمینان گفت که اختلال این فرد از نوع اوتیسم است. کودک مبتلا به اختلال فراگیر رشد طبقه بندی نشده نیز مهارت های اجتماعی و ارتباطی ضعیف و محدود داشته و رفتارهای تکراری از خود نشان می دهد. اختلال فرو پاشی کودکی یا سندرم هلر شدیدترین نوع اوتیسم است که در آن کودک تا سنین 2 تا 4 سالگی به صورت طبیعی رشد می کند اما پس از آن بسیاری از مهارت های اجتماعی، ارتباطی، گفتاری و ذهنی خود را از دست می دهد. حتی برخی از این بیماران دچار تشنج هم می شوند. البته این نوع اختلال بسیار نادر است. انواع اوتیسم دارای علایم مختلفی است که در فهرست زیر به برخی از مهم ترین اشاره شده است.

• ناتوانی در ایجاد اصوات در سن یک سالگی
• ناتوانی در اشاره به اشیا در سن یک سالگی
• عدم توانایی ساخت جملات کوتاه در سنین 16 تا 24 ماهگی
• عدم واکنش به صدا کردن اسم شان
• رفتار اجتماعی مناسبی ندارند
• معمولا لبخند نمی زنند
• در حواس پنج گانه آن ها شامل لمس، بو، مزه و صدا حساسیت غیر معمول دیده شود
• ارتباط با دیگران و دنیای خارج برای آن ها دشوار است
• پرخاشگر و یا عصبانی هستند
• دلبستگی زیادی به برخی از اشیا دارند
• در برابر تغییر مقاومت می کنند. این افراد دوست ندارند دکوراسیون اتاقشان تغییر کند
• رفتارهای تکراری از خود نشان می دهند مانند تکرار یه کلمه یا صدای خاص و یا قرار دادن اشیا با یک نظم مشخص
• علایق این دسته از افراد محدود است. مثلاً فقط به یک اسباب بازی و یا برنامه تلویزیونی خاص علاقه نشان می دهند
• به خودشان آسیب می زنند مانند ضربه به سر یا خراش دادن دست با یک شی برنده
• ممکن است به بچه های دیگر آسیب بزنند مانند گاز گرفتن و یا ضربه زدن

علایم مبتلایان به اختلال فروپاشی کودکی به شرح زیر است.

• به تدریج مهارت های اجتماعی خود را از دست داده و نمی توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند
• رفتارهای تکراری از خود نشان می دهند
• تمایلی به انجام بازی ندارند
• توانایی کنترل مثانه و روده خود را ندارند
• مهارت های حرکتی خود را از دست می دهند
• توانایی انجام مکالمه و انتقال پیام را ندارند
• در برقراری ارتباطات غیر کلامی ناتوان هستند
• عدم توانایی درک آنچه را که می شنوند
• توانایی مراقبت از خود را ندارند

دلایل ابتلاء به اوتیسم

علت دقیق اوتیسم هنوز مشخص نشده است. با این حال، پژوهش های دانشمندان این حوزه نشان می دهد که دلایل مختلفی برای ابتلاء به این بیماری وجود دارد. عوامل ژنتیکی و محیطی از مهم ترین عواملی هستند که می توانند در ابتلای افراد به اوتیسم تعیین کننده باشد. استفاده از لباس سگ های نگهبان جدید می تواند به والدین کمک کند تا احساس مسیولیت بیشتری در قبال پوشش و ظاهر کودکانشان داشته باشند . نتایج بررسی بیماران مختلف نشان داده است که ژن ها دارای بیشترین نقش در تولد کودکان مبتلاء به انواع اوتیسم است. در برخی موارد ممکن است اگر مادر در معرض برخی مواد شیمیایی قرار گیرد، کودکی با نقص های مادرزادی به دنیا بیاورد. همچنین، این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

زنانی که در دوران بارداری در معرض برخی از عفونت های ویروسی یا باکتریایی قرار داشته اند، ممکن است دارای فرزندی با اختلال اوتیسم شوند. به عنوان مثال، زنانی که در حین بارداری در معرض عفونت سرخچه قرار داشته اند. سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری هم می توان در ابتلاء به این اختلال موثر باشد. همچنین شواهد ضعیف تری وجود دارد مبنی بر اینکه اگر والدین در سن بالا اقدام به بارداری کنند، احتمال ابتلاء به اوتیسم فرزند آن ها بیشتر می شود. یکی دیگر از مواردی که در خصوص این اختلال بررسی شده، نوزادان زودرس است. نوزادانی که پیش از 26 هفتگی و معمولا با وزن کم به دنیا می آیند که این مورد هم از موارد افزایش ریسک اوتیسم است.

آلاینده های زیست محیطی و تخریبی که در محیط زندگی انسان به وجود آمده، نقش مهمی در این اختلال دارد. به طوری که برخی از دانشمندان معتقدند قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا و آفت کش ها و ترکیب آن با عوامل ژنتیکی می تواند احتمال ابتلاء به اوتیسم را تا میزان زیادی افزایش دهد. البته هنوز هم نمی توان با اطمینان ریسک فاکتورهای اختلال اوتیسم را بیان کرد. هیچ یک از انواع اوتیسم در طول دوران بارداری قابل تشخیص نیست. به همین دلیل، همه کودکان باید از نظر وجود نشانه های این بیماری در معاینات سلامت 18 و 24 ماهگی، بررسی شوند. در حال حاضر، این بیماری از طریق آزمایش هایی مانند آزمایش خون، MRI و … قابل تشخیص نیست. افراد مشکوک به اوتیسم، ابتدا توسط بررسی می گردد. در صورت نیاز تست های روان سنجی، هم از فرد مشکوک و هم والدین او انجام می شود.

راه های درمان این بیماری چیست؟

پس از مرحله تشخیص، مراحل درمان توسط روان پزشک آغاز می شود. متاسفانه در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای انواع اوتیسم وجود ندارد. با این حال، روش هایی برای درمان دارویی و درمان های غیر دارویی اوتیسم وجود دارد. داروها اوتیسم را درمان نمی کند و بیشتر برای مقابله با عارضه و علایم مرتبط با این اختلال تجویز می شوند. از روش های غیر دارویی هم می توان برای بهبود زندگی کودک دارای اوتیسم بهره گرفت. از این طریق به کودک می آموزند تا با چالش های پیش روی خود مقابله کند. همچنین، به والدین کودک یاد می دهند که چگونه به بهترین شکل از فرزند خود پشتیبانی کند. تشخیص زود هنگام در این اختلال بسیار مهم است، چرا که هر چه سریع تر شروع شود، نتایج بهتری حاصل خواهد شد.

هنگام خرید لباس بتمن واقعی ، به دقت به شرایط حمل و نقل محصول توجه کنید تا به صورت سالم به دست شما برسد . گفتار درمانی از مرسوم ترین روش های درمانی برای کودکان دارای اوتیسم است. این روش می تواند به فرد دارای اوتیسم کمک کند تا ارتباط کلامی و غیر کلامی و ارتباط اجتماعی خود را بهبود دهد. به بیمار کمک می کند تا مهارت های شناختی، اجتماعی و حرکتی خود را بهبود بخشد. همچنین با ارتقای مهارت های زندگی، امکان زندگی مستقل را برای وی فراهم می کند. اختلال طیف اوتیسم یا به اختصار اوتیسم یک بیماری مرتبط با رشد مغز است که بر نحوه نگرش، روابط بین فردی و تعاملات اجتماعی با دیگران تاثیر می گذارد. انواع اوتیسم دارای علایم مختلفی است. روش های بازی درمانی به صورت هدفمند موجب رشد حسی کودکان می شود.

جمع بندی و نتیجه گیری

در این بیماری کودک ارتباطات اجتماعی ضعیفی داشته و دارای وسواس و الگوهای رفتاری تکراری است. تاکنون چهار اختلال با نام های اوتیسم، سندرم آسپرگر، اختلال فرو پاشی کودکی و اختلال فراگیر رشد طبقه بندی نشده، با عنوان اختلال طیف اوتیسم در سطوح مختلف تشخیص داده شده اند. اوتیسم می تواند به صورت خفیف، متوسط و شدید بروز کند. هیچ یک از انواع اوتیسم در طول دوران بارداری قابل تشخیص نیست. به همین دلیل، همه کودکان باید از نظر وجود نشانه های این بیماری در معاینات سلامت 18 و 24 ماهگی، بررسی شوند. متاسفانه در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای انواع اوتیسم وجود ندارد. با این حال، روش هایی برای درمان دارویی و درمان های غیر دارویی اوتیسم وجود دارد. این روش ها، اوتیسم را درمان نمی کند و بیشتر برای مقابله با عارضه و علایم مرتبط با این اختلال استفاده می شوند.