کپی از روی دست ترک‌ها و حکمرانی سنگین‌وزن‌های ایران؛ پایان سلطه کایالپ و آکگول

به گزارش خبرگزاری کوبار، بعد از ماه‌ها تلاش برای رسیدن به ریاست فدراسیون کشتی ترکیه، طا‌ها آکگول که مرداد ماه بعد از کسب نشان برنز المپیک پاریس کفش‌هایش را درآورد و اعلام بازنشستگی کرد، او بر مسند این فدراسیون نشست.

درحالیکه فدراسیون کشتی قبلی منتقدان زیادی داشت و خیلی از اهالی کشتی این کشور، از عملکرد رئیس قبلی رضایت نداشتند. در حین برگزاری مسابقات گزینشی آخر که اردیبهشت ماه در استانبول برگزار شد، وقتی با خبرنگاران این کشور صحبت می‌کردیم و به ماجرای دیسکالیفه کردن محمدرضا مختاری و حریف ترکش و البته واکنش بد و زشت رئیس فدراسیون ترکیه در ورود به تشک و افزایش شدت درگیری بین طرفین ماجرا بعد از این اتفاق اشاره کردیم، آنها نیز تایید کردند که رئیس فدراسیون‌شان برخورد مناسبی نداشته است.

حالا طا‌ها آکگول که در اغلب برنامه‌های انتخاباتی‌اش رضا کایالپ دیگر اسطوره سنگین وزن ترکیه را کنار خود داشت، فصل جدیدی در کشتی ترکیه را رقم خواهند زد. هرچند که مدال‌ها نه در کار فنی و نه مدیریتی تضمین‌کننده موفقیت نیستند و مسیر جدید این دو قهرمان، نیازمند فاکتور‌های دیگری است که باید دید طا‌ها آکگول و همکارانش چقدر این فاکتور‌ها را در خود دارند، اما امروز را باید پایان عصر حکمرانی طا‌ها آکگول و رضا کایالپ دو سنگین‌وزن عنوان‌دار و افتخارآفرین ترکیه در کشتی آزاد و فرنگی جهان دانست.

آنها روی هم رفته ۱۸ مدال جهانی و ۶ المپیک در کارنامه دارند، مجموعا ۲۴ نشان المپیک و جهان همراه با ۲۳ مدال قهرمانی اروپا که در مورد طا‌ها آکگول هر ۱۰ نشانش طلا بوده، اما ۱۱ مدال از مجموع ۱۳ مدال اروپایی رضا کایالپ طلا و دو نشان دیگر نقره و برنز بوده است.

آنها در بیش از یک دهه اخیر، همواره روی سکو‌های جهانی بوده‌اند، البته از بد ماجرا، دوره قهرمانی کایالپ همزمان با اسطوره بی‌مثالی به نام میخایین لوپز بوده که البته طلای یکی از سال‌های قهرمانی جهانش را در استانبول، با پول معاوضه کرد و آن لبخند تاریخی زمانی که به کایالپ امتیاز داد، بیانگر حقیقت ماجرا بود و خوش‌شانسی کایالپ هم زمانی رقم خورد که لوپز دیگر از مدال‌های جهانی اشباع شده و تصمیم گرفت صرفا به رکوردشکنی در خصوص کسب نشان المپیک فکر کند.

کایالپ سال گذشته این فرصت را داشت که در مسابقات قهرمانی اروپا از رکورد الکساندر کارولین افسانه‌ای بگذرد، اما در فینال مغلوب سرگی سیمینوف روس شد. او می‌توانست یکی از سکو‌های المپیک پاریس را هم به خود اختصاص دهد، اما به علت ارتکاب به دوپینگ، با محرومیت مواجه شد و باتوجه به سن و سالش، این محرومیت احتمال به معنای پایان عصر قهرمانی کایالپ خواهد بود و به نظر می‌رسد در فدراسیونِ طا‌ها آکگول پست بگیرد.

کایالپ بعد از چندین بار شکست دادن قهرمانانِ سنگین وزن ایران، فینال جهانی ۲۰۲۳ بلگراد را به امین میرزازاده باخت و پس از آن هم در یکی از مسابقات رنک‌دار اتحادیه جهانی، درحالیکه مشخصا فردین هدایتی از او سر بود، مغلوب نماینده جوان ایران شد تا بدون تجربه شکست مقابل سنگین‌وزن‌های ایران از دنیای کشتی نرود.

اما طا‌ها آکگول با جشنواره‌ای از مدال، در حالی که او در این سال‌ها با امیرحسین زارع برد و باخت داشته، با مدال برنز المپیک پاریس از دنیای قهرمانی کنار کشید درحالیکه همراه با رضا کایالپ محبوب‌ترین کشتی‌گیران عصر حاضر کشور ترکیه بودند که البته ارتباط بسیار خوب و دوستانه‌ای نیز با اردوغان رئیس جمهوری کشورشان داشتند که معمولا بعد از کسب مدال جهانی و المپیک، از دفتر ریاست جمهوری با آنها تماس گرفته می‌شد تا رئیس جمهوری خودش به این قهرمانان تبریک بگوید.

کایالپ و آکگول درست زمانی وارد عرصه مدیریتی شده‌اند که به نظر می‌رسد باتوجه به نتایج اخیر سنگین وزن جهان، سلطه ادامه‌دار سنگین‌وزن‌های ایران بر کشتی آزاد و فرنگی جهان رقم خورده است.

از المپیک ۲۰۲۰ توکیو به این طرف، ما همیشه مدال سنگین‌وزن جهان و المپیک را از آن خود کرده‌ایم.

در توکیو امیرحسین زارعِ ۲۱ ساله به گنو پتریاشویلی باخت تا کشتی گرفتن با گیبل استیوسون آمریکایی در فینال را از دست بدهد و برنز المپیک را از آن خود کند. امین میرزازاده هم درحالیکه در گروه مرگ قرار گرفته بود، با دو شکست مقابل میخایین لوپز و رضا کایالپ، در جایگاه پنجمی قرار گرفت.

در اسلو ۲۰۲۱، زارع هم طا‌ها آکگول را برد و هم پتریاشویلی را و قهرمان سنگین وزن آزاد جهان شد. علی‌اکبر یوسفی هم قهرمان سنگین‌وزن کشتی فرنگی جهان شد، درحالیکه نه لوپز و نه کایالپ هیچ‌کدام به جهانی نروژ نیامده بودند.

در سال ۲۰۲۲، درحالیکه امیرحسین زارع باز هم مدعی طلای جهانی بود، مقابل طا‌ها آکگول تن به شکست داد تا به مدال برنز رضایت دهد. امین میرزازاده هم در فینال قهرمانی جهان مغلوب رضا کایالپ شد و به نقره بسنده کرد تا هر دو سنگین‌وزن ترکیه در بلگراد قهرمان جهان شوند.

در سال ۲۰۲۳، بار دیگر طلای سنگین‌وزن جهان در هر دو رشته آزاد و فرنگی از آن سنگین‌وزن‌های ایران شد. امیرحسین زارع که باز هم طا‌ها آکگول را در نیمه‌نهایی شکست داده بود، در فینال هم گنو پتریاشویلی را برد و قهرمان جهان شد. از آن سو هم امین میرزازاده طلسم رضا کایالپ را شکست در ثانیه‌های پایانی طلای این دسته کشتی فرنگی را از آن خود کرد.

در سال ۲۰۲۴، امیرحسین زارع با شکست نزدیک طا‌ها آکگول در نیمه‌نهایی، به فینال رفت و درحالیکه سال گذشته کشتی‌گیر گرجستانی را در فینال ۱۱-صفر شکست داده بود، با اشتباه و ضعف شدید در خاک، در همان ابتدای کشتی امتیاز زیادی مقابل حریفش از دست داد و درنهایت هر چه کرد با فرار حریف باتجربه خود مواجه شد و درنهایت طلا را تقدیم پتریاشویلی کرد و خودش هم به نقره جهانی رضایت داد.

امین میرزازاده که بار دیگر مثل المپیک قبلی با لوپز هم گروه شده بود، به او باخت و در کشتی رده‌بندی صباح شریعتی کشتی‌گیر ایرانی تیم ملی آذربایجان را شکست داد و صاحب نشان برنز المپیک شد.

در کنار امیرحسین زارع و امین میرزازاده، سلاطین جدید سنگین‌وزن آزاد و فرنگی جهان، آنها دو آلترناتیو جوان و بسیار باانگیزه نیز کنار خود دارند: امیررضا معصومی و فردین هدایتی که هر دو همین امروز اگر در مسابقات جهانی حاضر شوند قطعا شایسته کسب مدال بزرگسالان جهانند و چه بسا قهرمان جهان شوند.

درواقع زارع و میرزازاده اگر کمی پا عقب بگذارند، قطعا معصومی و هدایتی جای آنها را خواهند گرفت و به نظر می‌رسد امسال شاهد رقابتی تماشایی بین آنها در چرخه ۲۰۲۵ باشیم.

درواقع حکمرانی سنگین‌وزن‌های ایران در کشتی جهان، پیش از پایان عصر آکگول و کایالپ اتفاق افتاده و بعد از این ادامه خواهد یافت.