مواظب شعارهای رشد اقتصادی و توسعه اقتصادی در کشور باشیم

عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر اینکه مواظب شعار رشد اقتصادی و توسعه اقتصادی و اجرایی کردن بسته های حکمرانی و حکمرانی مطلوب در کشور باشیم، گفت: شعارهای نوآوری و کارآفرینی و شعارهای ظاهری، دروغ است و کاپیتالیسم و نیولیبرالیسم و کارتلیسم برای به دام انداختن کشورها و پر کردن جیب خود و آقایی بر جهان در حال فعالیت هستند و متاسفانه ناآگاهانه ریل گذاری هدف دار نیولیبرالیستی در کشور در ابعاد مختلف در حال اجرا است.

دکتر سیدجمال الدین سجادی جزی در گفت وگو با کوبار، با تاکید بر توجه و دقت مسیولین هنگام استفاده از واژه های جدید وارد شده در مکالمات و مباحث جاری عمومی و آکادمیک در تصمیم گیری ها، برنامه ریزی ها و سیاست گذاری ها، اظهار کرد: واژه های وارداتی در کشور یک کلمه یا جمله کوتاه معمولی نیستند، بلکه ممکن است حاوی بسته ها و مطالب دقیق حساب شده و طرح ریزی شده باشند که با هدف اثرگذاری روی ارکان اقتصادی، سیاسی، تعلیم و تربیت، آموزش عالی، ابعاد اجتماعی و فرهنگی و … در کشور به کشور وارد می شوند. 

وی افزود: واژه های وارداتی هدف دار، اصولاً همزمان وارد و ساری و جاری در جامعه نمی شوند، بلکه معمولاً در زمان های مختلف به صورت تکه های جداجدای یک معما (puzzle) به آهستگی و نرمی وارد کشور می شوند، جریان پیدا می کنند تا در انتها پس از تکمیل شدن بسته ها، به هم پیوسته شده و منجر به اقدام و هدف نهایی مورد نظر و هدف از قبل تعیین شده شوند.

سجادی اظهار کرد: مدتی است از سوی کسانی که در حوزه های آکادمیک دانشگاهی و یا مراکز تصمیم یری مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی و یا مجلس شورای اسلامی مشغول به فعالیت هستند، واژه هایی به کار گرفته می شود و عملیاتی صورت می گیرد که جلب نظر می کند، چون در عمق حاوی بسته های هدف دار هستند. به عنوان مثال می توان به واژه هایی چون ایجاد «اندیشکده های حکمرانی» و «قانونگذاری استانی» و توصیف آن که حکمرانی یعنی مردم سالاری- یعنی مردم بطور واقعی درگیر موضوعات شوند- و یا هدف گذاری برای ایجاد حکمرانی در علوم، حکمرانی در آموزش عالی، حکمرانی در علم و فناوری، حکمرانی در سلامت و علوم پزشکی و حکمرانی در صنعت پزشکی (فناوری پزشکی) اشاره کرد.

این عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران ادامه داد: ممکن است برای خیلی افراد این موضوعات قابل توجه نباشد، ولی نظر من را جلب کرد و لازم دیدم که با توجه به کاربرد حجمی این واژه ها، مورد توجه خاص قرار گیرد؛ چرا که اگر چنین نشود، ممکن است منجر به خطرات غیر قابل جبران در کشور شود و صلاح دیدم مطالبی را عرض کنم، از این رو من در این مصاحبه برای تبیین بیشتر این موضوع کوشش خواهم کرد.

واژه کلیدی governance 

وی یکی از این واژه های کلیدی را واژه حکمرانی (governance) دانست و گفت: اصولاً واژه های وارداتی هدف دار دو وجه دارند؛ یعنی مثل سکه دو رو دارند؛ یک وجه ظاهری یعنی روی سکه که وجه تبلیغاتی، ظاهرفریب خوشایند است و برای جلب نظر در جهت القا و انتشار موضوع بکار گرفته می شود و وجه دیگر نیمه پنهان یا پشت سکه است که حقیقت قضیه را بر ملا می کند. اول به تبیین واژه حکمرانی (governance) و حکومت داری (government) می پردازم.

سجادی ادامه داد: طبق مروری بر بعضی مقالات منتشر شده در مورد حکمرانی، حکمرانی چند هدف اصلی دارد؛ حکمرانی اقتصادی یعنی ایجاد محیطی آزاد و جاذبه دار برای بخش خصوصی به وسیله سیاستمداران، قانونگذاران مدیران و موسسات مالی از طریق ایجاد بازار آزاد، تجارت آزاد و برداشتن کنترل قیمت ها. به عبارت دیگر یعنی اجرایی کردن و تامین سیاست های اقتصادی پروژه نیولیبرالیستی.

حکمرانی اجتماعی یعنی ایجاد جامعه با آزادی های دموکراتیک لیبرال دموکراسی- حقوق بشری غربی و حکمرانی سیاسی، حکمرانی فرهنگی، حکمرانی آموزش و پرورش (سند 2030) و حکمرانی آموزش عالی که خود بحث مفصلی را می طلبد.

سجادی از الزامات حکمرانی را شرکت دادن مردم در حل مشکلات از طریق ایجاد NGO های بهم اتصال یافته شبکه ای عنوان کرد و یادآور شد: حکمرانی یک نظام فرمانروایی است که شعارش تامین نظرات و تمایلات جامعه و استفاده از عقل جمعی (plural decision) است. در حکمرانی در ظاهر و روی سکه اقتدار و اختیار با شهروندان است، تصمیم گیری ها به جامعه سپرده می شود و مردم خودشان، خودشان را اداره می کنند، ولی در نیمه پنهان حکمرانی، هدف کوچک کردن اختیارات دولت مرکزی در تصمیم گیری و قدرت اجرایی یعنی ایجاد یک دولت تو خالی (hollow state) و سپردن تصمیمات و اختیارات به Ngo هایی است که تمام تصمیم گیری ها و هدف گذاری هایشان باید در جهت تقویت بازار و بازار آزاد باشد.

وی چنین رویکردی را به معنای بازاری فکر کردن و عمل کردن و حکمرانی طرفدار سیاست مبتنی بر بازار و بخش خصوصی دانست و گفت: Ngoهای شبکه حکمرانی ممکن است از افرادی تشکیل شوند که از آگاهی کافی برخوردار نبوده و رشد سیاسی لازم را نداشته و فرهنگ اسلامی در آنها رشد کافی پیدا نکرده باشد.

خلاصه تاریخچه حکمرانی

عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران به بیان تاریخچه ظهور حکمرانی در جهان پرداخت و گفت: این واژه حدود سال 1990 (پس از پایان جنگ سرد) مطرح و جاری شد. همراه با انتشار آن، تفکر و ایدیولوژی نیولیبرالیستی در سال 1996 صندوق بین المللی پول (IMF) را به اجرای حکمرانی مطلوب (good governance) توصیه کرد و بر این اساس بسته های حکمرانی با حمایت و پشتوانه بانک جهانی و صندوق بین المللی پول در ارکان مختلف جوامع در حال اجرا است که نمونه آن را می توان به سند 2030 در کشور اشاره کرد که داشت اعمال می شد، ولی توسط مقام معظم رهبری متوقف شد.

وی با بیان اینکه این رویکرد در حوزه علوم آکادمیک و دانشگاهی در حال القای ایجاد علوم آکادمیک نیولیبرالیستی در دانشگاه ها است، گفت: این القا از طریق ایجاد دانشگاه نسل چهارم و اعمال آموزش و تربیت نیروی انسانی کارآفرین (Entrepreneur) نوآور در تکنولوژی و وسایل و ملزومات و کالاهای سودآور مورد نظر تفکر نیولیبرالیسم اجرایی می شود؛ یعنی رقابت در بازارهای بین المللی تحت نفوذ کارتلیسم بین المللی.   

سجادی خاطر نشان کرد: حکمرانی علوم آکادمیک دانشگاهی (governance of science) نیولیبرالیستی از اواخر دهه 1970 و اوایل 1980 شروع و به تدریج روش ارزیابی نیولیبرالیستی bibliometric در آن بکار گرفته و تثبیت شد. هدف اصلی نیولیبرالیسم تسخیر دانشگاه ها و مراکز تحقیقات در جهت توجیه علمی عقاید و اهداف نیولیبرالیستی، ایجاد علوم نیولیبرالیستی (neoliberalistic science) و انتشار آن در مقالات و کتب جهت به کارگیری و وارد شدن آنها در برنامه آموزشی دانشگاه ها به خصوص در دانشگاه نسل 4 تربیت کننده نوآور کارآفرین (entrepreneur) است. یعنی در پشت پرده، اهداف نیولیبرالیستی دنبال می شود.

وی اضافه کرد: این رویکرد، آموزش دانشگاهی را به سمت تربیت فارغ التحصیلان کارآفرین (entrepreneur) در جهت اهداف پشت پرده خود، تحقیقات دانشگاهی به سمت نوآوری های مورد وثوق و نیاز بازار جهانی در اختیار خود بردن است. نیولیبرالیسم پلتفرم ها، نمایه ها، سرویس دهنده هایی مثل research gate یا google scholar و کتب و مجلات معتبر آموزش همگی را در جهت اهداف نیولیبرالیستی خود تسخیر کرده و به کار گرفته و می گیرد.

عضو فرهنگستان علوم پزشکی اضافه کرد: این ایدیولوژی حتی از روش ارزیابی bibliometric نیولیبرالیستی در درجه بندی دانشگاهی استفاده می کند که تکیه بر جهت گیری تولید کالا، تکنولوژی، وسایل و ملزومات مورد وثوق و نظر اهداف نیولیبرالیستی یعنی سودآوری و قابل رقابت در بازارهای بین المللی تحت نفوذشان را دارد. اما پشت پرده و آن طرف سکه و نیمه پنهان آن نظریه و دکترین نیولیبرالیستی هژمونیک (سلطه گرانه) بودن آن را به همراه دارد که از طریق رشد علمی و به دست گرفتن علم جهان و اجرای شعار «همه جهان باید science worker آمریکا باشند»، از طریق اجرای روش حکمرانی علوم آکادمیک دنبال می شود.

هدف حکمرانی علوم نیولیبرالیستی چیست؟

سجادی، Economization in Sciences (تجاری کردن علوم)، و linking science to technology یعنی جهت دادن علم به تولید تکنولوژی، وسایل، ملزومات  و کالاهای مورد وثوق آنها را از اهداف حکمرانی علوم نیولیبرالیستی عنوان کرد و با طرح این سوال که بیش از 40 سال از تحولات نیولیبرالیستی در جهان می گذرد، ولی کدامیک از ادعاهای ظاهری و شعارهای نیولیبرالیستی اجرایی شده است، خاطر نشان کرد: علاوه بر آن سوالات دیگری چون آیا Health and Well being of Society (سلامتی و رفاه جوامع) تامین شده؟، آیا رشد اقتصادی انجام شده در جهان تاکنون در جهت ایجاد عدالت اقتصادی بوده؟ و بی عدالتی اقتصادی (Economic Injustice) در جهان از بین رفته؟، آیا نوآوری ها در جهت آن بوده که جهان را به سمت شعار ظاهری شان یعنی جهانی آرام (safe) و آزاد (free) و غنی (rich) و محل زندگی مطلوب (more enjoyable place) ببرد و آیا شعار dignity, security, privacy (امنیت- کرامت- حرمت انسانی) ارتقاء یافته است؟، مطرح می شود.

وی افزود: از آنجایی که جواب این سوالات مشخص است، نتیجه این می شود که شعارهای innovation (نوآوری)، کارآفرینی (entrepreneur) و شعارهای ظاهری، دروغ است و کاپیتالیسم و نیولیبرالیسم و کارتلیسم برای به دام انداختن کشورها و پر کردن جیب خود و آقایی بر جهان در حال فعالیت است و متاسفانه ناآگاهانه ریل گذاری هدف دار نیولیبرالیستی در کشور در ابعاد مختلف با بسته های حکمرانی در اقتصاد (حکمرانی اقتصادی)، در سیاست (حکمرانی سیاسی) و ایجاد دانشکده حکمرانی، در نظام آموزش و پرورش با بسته حکمرانی 2030، در نظام آموزش عالی و پژوهش با بسته حکمرانی آموزش عالی، در جامعه شناس با بسته حکمرانی جامعه شناس و در فرهنگ با بسته حکمرانی فرهنگی که با شعار حکمرانی فرهنگی (گاورنانس فرهنگی) آری حاکمیت فرهنگی (گاورنمنت فرهنگی) در حال اجرا است که نیاز است شعارهای ظاهری و فریبنده آن را جدی گرفته و مواظب باشیم.

توصیه پایانی

این عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران تاکید کرد: اگر تصمیم به تغییر نظام از نظام حاکمیتی (governmental) اسلامی به حکمرانی (governance) است، باید از مقام معظم رهبری، مجلس شورای اسلامی، مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای عالی انقلاب فرهنگی، مجلس خبرگان رهبری، شورای نگهبان، هیات دولت و قوه قضاییه کسب تکلیف شود، نه از طریق نفوذ تدریجی بدون سر و صدا با شیوه نرم «جرج سروسی» نظام تغییر هویت داده شود.

پایان خبر کوبار

مواظب شعارهای رشد اقتصادی و توسعه اقتصادی در کشور باشیم